Τετάρτη, 14 Ιανουαρίου 2015 17:58

Του Σπύρου Τζόκα

Μεσημεράκι ήταν, καταχείμωνο, όπως και τώρα. Κάποια χρόνια πριν. Τρεις με τέσσερις περίπου πρέπει να έδειχνε το ρολόι. Δεν μπορώ να θυμηθώ, ούτε έχει και κάποια σημασία. Το τηλέφωνό μου χτύπησε:

Παράτησε ό,τι κάνεις και έλα στο καφενείο. Είμαστε όλοι εδώ. Έλα, είναι και ο Μπάμπης με το μπαγλαμαδάκι του.

Έρχομαι.

Μην αργήσεις.

Τρελός είσαι που θα αργήσω, σκέφτηκα, ενώ είχα κλείσει το τηλέφωνο. Άφησα κάποιες εκκρεμότητες και έφυγα βιαστικά. "Εκκρεμότητες;", θα έλεγε ο Μπάμπης. "Αν πας σε ένα νεκροταφείο, ξέρεις τι εκκρεμότητες είχαν όλοι οι μόνιμοι πλέον κάτοικοί του».

Τέτοια έλεγε συχνά και άλλα. Από τότε που τον είχαμε πρωτοδεί πιτσιρικάδες, πρωτοετείς, στον «Κουασιμόδο». Σύντροφος πιστός στην παρέα μας και στην πορεία μας. Τότε, όταν δοκιμάζαμε τα όριά μας και μας άρεσε αυτό ή αυτό μας προκαλούσε. Τότε, που αρκετές φορές τρώγαμε τα μούτρα μας και δεν σταματάγαμε. Η νύχτα έπεφτε και μας χαροποιούσε και το ρεμπέτικο μας απογείωνε.

Έφτασα στον καφενέ. Πάνω στην ώρα. Στήνεται το τραπεζάκι με τον μεζέ. Μοσχοβολάει ψαράκι, ντομάτα και ελίτσες και τσιπουράκι. Κυρίως, όμως, καλή παρέα.

Τι έγινε, ρε Μπάμπη; τον ρώτησα. Το σπίτι του ρεμπέτη σ' το έφτιαξαν;

Έτοιμο είναι!!! Απάντησε εκείνος ειρωνικά. Δεν βαριέσαι, συμπλήρωσε, οι ρεμπέτες δεν πτοούνται από αυτά..

Πάρε, ρε Μπάμπη, το μπαγλαμαδάκι σου κι άρχισε. Χαρούμενα, γλεντζέδικα τραγούδια. Εμείς θα βγούμε νικητές, είπε ένας της παρέας.

Και αμέσως η επιθυμία του έγινε πραγματικότητα. Πραγματικός μάστορας ο Μπάμπης. Μαζί με μια κιθάρα άναψε το γλέντι!!! Τέλος η γλώσσα της λογικής. Τέλος.

Πιάσε εκείνο το σεκλετζίδικο, ρε Μπάμπη, τον αμανέ εκείνον. Εκεί που το όργανο κλαίει.

Τώρα μιλάμε με τη γλώσσα της ψυχής και όχι της λογικής. Μιλάμε, τραγουδάμε, γλεντάμε, θυμόμαστε, λυτρωνόμαστε. Το γλέντι, ο νταλκάς, το τσακίρ κέφι προσπαθούν να υποτάξουν τη λογική.

Αυτός ο άνθρωπος, ο Μπάμπης, έμοιαζε σαν να γνώριζε το μεδούλι της ζωής.

Νύχτωσε. Ο Μπάμπης φάνηκε να κουράζεται.

- Παιδιά, εγώ θα φύγω, κουράστηκα. Πάω να ξεκουραστώ. Εσείς συνεχίστε.

- Πού πας, ρε Μπάμπη, είναι νωρίς ακόμα. Μην μας φεύγεις έτσι γρήγορα. Μην μας φεύγεις, θα πούμε και για το σπίτι του ρεμπέτη.

- Καληνύχτα.

- Καληνύχτα, Μπάμπη. Καλή αντάμωση.

Ο Σπύρος Τζόκας είναι αντιπεριφερειάρχης Αττικής.