Σάββατο, 17 Μαρτίου 2018 21:21

Της Μαρίας Μάρκου

Είναι μεγάλος τούτος ο άνεμος...
ρίχνει τα τείχη που ύψωσαν ανάμεσα στους λαούς...
τα τείχη ανάμεσα σε σένα και σε μένα
κι ανοίγει διάπλατα, πάνου απ΄ τον κόσμο, του ήλιου παράθυρο.

Από τις Γειτονιές του κόσμου, του Γιάννη Ρίτσου

Στις γειτονιές μας σαν κάτι να έχει αλλάξει ως προς τη σύσταση του κόσμου. Στα σχολεία μας φοιτούν και παιδιά από άλλες εθνικότητες, φορείς διαφορετικών πολιτισμών. Αλλά και η όψη της πόλης παίρνει μια αλλιώτικη μορφή με την εισροή μεταναστών, διαμορφώνοντας ένα πολύχρωμο μωσαϊκο.

Η προσφυγική κρίση έφερε την κοινωνία μας, έστω και από τις σκληρές εικόνες του αιματοβαμμένου Αιγαίου της μικρής οθόνης, αντιμέτωπη με την τύχη των λαών, που ο πόλεμος τους εξωθεί στο δρόμο της προσφυγιάς. Δεν είναι μόνο οι ιμπεριαλιστικοί πόλεμοι, που ξεριζώνουν τους ανθρώπους από τις εστίες τους αλλά και φτώχεια και η ανέχεια που τους αναγκάζει να αναζητήσουν μια ζωή καλύτερη σε αλλότριους τόπους.

Διαβάστε περισσότερα...

Παρασκευή, 09 Μαρτίου 2018 17:01

Γράφει ο Δημήτριος Κολομπάτσος

ΔΙΕΚΔΙΚΩΝΤΑΣ ενεργό ρόλο στα κοινά, συνήθως στοχεύεις σε ακραίες εντυπώσεις είτε ανθρωπισμού, είτε κοινωνικής πολιτικής, με αποτέλεσμα να φτάνεις στα όρια του λαϊκισμού, προκειμένου να προσελκύσεις περισσότερους ψηφοφόρους. Σύμφωνα με τον Σωκράτη τον Αθηναίο ‘’ Αρετή είναι όταν αποφεύγεις τις υπερβολές ‘’, επίσης ο Πιττάκος ο Μυτιληναίος μας δίδαξε ‘’ ΜΕΤΡΩ ΧΡΩ ‘’, ‘’ Δηλαδή να χρησιμοποιείς το μέτρο σε όλα τα πράγματα’’. Προσωπικά, θεωρώ πως ‘’ Η έλλειψη μέτρου και παράλληλα η τάση στην υπερβολή, οδηγεί τον λαό να ακολουθήσει ένα φαινομενικά αληθινό και ειλικρινές καλοφτιαγμένο ψέμα ‘’. Ποιος όμως ορίζει το μέτρο; Σίγουρα ο ίδιος ο λαός, διότι με την δυνατότητα της ψήφου στις εκλογικές διαδικασίες, έχει την ικανότητα να ‘’φρενάρει’’ οποιαδήποτε μορφή λαϊκισμού και υποκρισίας.
ΣΥΝΕΠΩΣ για την υλοποίηση και διεκδίκηση του μέτρου ο λαός ορθό είναι να συμβαδίσει και να αντιληφθεί ‘’ουσιαστικά’’ δεδομένα και γεγονότα.

Διαβάστε περισσότερα...

Παρασκευή, 09 Μαρτίου 2018 16:50

Μια διαφορετική παρουσίαση του Συνδέσμου Παλαιών Ζωγραφιωτών

Μια διαφορετική παρουσίαση του Συνδέσμου Παλαιών Ζωγραφιωτών, και παράλληλα αναδρομή στο Ζωγράφου, που έκλεισε ήδη τα πρώτα 70 του χρόνια, με μια διπλή συνέντευξη, κάνει η ΖΩ2, βάζοντας «απέναντι» τον πρόεδρο Δημήτρη Μπίτσικα με τον υπεύθυνο Νεολαίας Κώστα Κορμά. Κάποιος που έζησε και έχει άμεση γνώση της πόλης του χτες και ένας αρκετά νεώτερος που «επισκέπτεται» την παλιά πόλη μέσω αφηγήσεων, φωτογραφιών και δημοσιεύσεων.

Με έναν κοινό στόχο και οι δυο: να ανταμώσουν τις γενιές των Ζωγραφιωτών στις δραστηριότητες του Συνδέσμου.

Διαβάστε περισσότερα...

Τετάρτη, 14 Φεβρουαρίου 2018 20:11

Του Σπύρου Τζόκα

Η ιδεολογικοποίηση της ιστορίας και η χρήση της για τον εθνικό φρονηματισμό και την ιδεολογική χειραγώγηση έχει επιχειρηθεί αρκετές φορές και στο παρελθόν και κάποιες φορές στοίχισε ακριβά στην ανθρωπότητα. Με την προβολή της εθνοκεντρικότητας, της διάκρισης και της υπεροχής η ιστορία παρουσιάζεται σαν εγχείρημα κατασκευής ταυτότητας και συνέχειας ενός περιχαρακωμένου και υπέρτερου έθνους που αποκλείει τον Άλλο ή τον θεωρεί κατώτερο. Ακραία τέτοια περίπτωση η θεωρία της Άριας φυλής, που όλοι γνωρίζουμε τις συνέπειες της. Η καλύτερη περίπτωση στην αντίληψη αυτή είναι να χρησιμοποιείται ο Άλλος ως συμπληρωματικό στοιχείο μιας αναχρονιστικής γραμμικής αντίληψης για την ιστορία.
Η κατεύθυνση, στην προκειμένη περίπτωση, είναι προφανής : να λειτουργήσει η Ιστορία ως το κατεξοχήν πεδίο ανάπτυξης ιδεολογικών στόχων, που εξυπηρετούν συγκεκριμένα εθνικά, πολιτικά, θρησκευτικά ή και κομματικά συμφέροντα. Στην ελληνική περίπτωση, η προσφυγή στην ιδεολογική χειραγώγηση επιχειρείται, συνήθως, μέσω της υποκατάστασης των «γενικών» ή πανανθρώπινων σκοπών της ιστορίας (συνήθως χρησιμοποιούνται ως επικάλυμμα) από τους «ειδικούς», τους στενά, δηλαδή, εθνικούς, που υπερισχύουν. Ενδεικτική η περίπτωση της FYROM, όπου η Ιστορία χρησιμοποιείται σαν πόρνη και κατά κόρον στην προσπάθεια να ικανοποιηθούν ανομολόγητες ορέξεις.

Διαβάστε περισσότερα...

Πέμπτη, 01 Φεβρουαρίου 2018 15:37

Του Κύπριου Ζωγραφιώτη

Ο πρώτος γύρος των προεδρικών εκλογών της 28ης Ιανουαρίου στην Κύπρο ανέδειξε νικητές τις δύο συνιστώσες αυτού που επικράτησε να λέγεται ΔΗΣΑΚΕΛ, δηλαδή της άτυπης αλλά ουσιαστικής συμμαχίας του δεξιού Δημοκρατικού Συναγερμού (ΔΗΣΥ) και του «αριστερού» ΑΚΕΛ, και που εδώ και δέκα χρόνια πασχίζει να αποδομήσει το συντριπτικό ΟΧΙ στο σχέδιο Ανάν του 2004.
Οι προεκλογικοί διαξιφισμοί μεταξύ των δύο αυτών ισχυρών και εξόχως συστημικών κομμάτων, δεν μπορούν να αποκρύψουν την καταγεγραμμένη και καταστροφική για τον Κυπριακό Ελληνισμό σύμπλευσή τους αναφορικά με την επίλυση του Κυπριακού. Ο απερχόμενος πρόεδρος Νίκος Αναστασιάδης (ΔΗΣΥ) συνέλεξε το 35.50% των ψήφων ενώ ο αντίπαλός του Σταύρος Μαλάς (υποστηριζόμενος από το ΑΚΕΛ) το 30.25%, και οι πανηγυρισμοί που ακολούθησαν εκ μέρους των υποστηρικτών, και από τα δύο κόμματα, της όποιας λύσης (που σήμερα εκφράζεται με την άνευ όρων αποδοχή του λεγόμενου «πλαισίου Γκουτέρες») προδίδουν ακριβώς αυτή τη σύμπλευση.

Διαβάστε περισσότερα...